Andrzej Wajda – papierek lakmusowy III RP

Andrzej Wajda – papierek lakmusowy III RP

Do telewizyjnego programu o wystawie poświęconej twórczości Andrzeja Wajdy redaktorzy Krzysztof Kłopotowski i Jakub Moroz wkroczyli: pierwszy w ciemnych okularach – oślepiony blaskiem wielkiego reżysera, drugi na klęczkach. Ten wstęp wiele powiedział zarówno o pozycji, jaką powszechnie zajmuje w naszej świadomości Wajda i jego twórczość, jak i o samej wystawie…

Dziewczynka z warkoczem – obraz w przestrzeni publicznej

Dziewczynka z warkoczem – obraz w przestrzeni publicznej

Co wiemy właściwie o młodej Szwedce? Tyle, ile zobaczymy na zdjęciach: dziewczynka z warkoczykami, w żółtym płaszczu przeciwdeszczowym i niebieskich sportowych butach (zestawienie tych barw nawiązuje do flagi szwedzkiej), siedząca na bruku i oparta o szary mur. Greta dosłownie żebrze o naszą uwagę – niczym współczesne wcielenie dziewczynki z zapałkami z baśni Andersena.

luka

Magazyn drukowany
220 stron

Kwartalnik o Sztuce – L U K A – papierowe wydanie

Dofinansowano ze środków
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury

luka

Magazyn drukowany
146 stron

Kwartalnik o Sztuce – L U K A – papierowe wydanie

Polacy w izolacji

Polacy w izolacji

Zaglądanie do okien pojawiło się już we wcześniejszych projektach Grzegorza Klatki. W latach 2007-2008 zrealizował on cykl fotograficzny „By the Way”. Trochę przy okazji pracy fotoreportera dla czeskiego dziennika filmował w Pradze ludzi uwięzionych podczas korków, zamkniętych w kabinach swoich samochodów.

Kwartalnik o Sztuce

Rewolucja 68' powraca farsą?

Luka to – zgodnie z definicją przytaczaną za Słownikiem języka polskiego PWN – „puste, wolne miejsce” albo „brak lub niedobór czegoś”. Nasz magazyn powstał w odpowiedzi na jednostronność i pustkę współczesnej krytyki artystycznej. Znaczna dominacja mediów posługujących się liberalnolewicową narracją, traktujących sztukę jedynie jako narzędzie szerzenia ideologii, skutkuje zaciemnieniem obrazu najnowszej kultury i sztuki…

Sztuka i Naród

„Sztuka i Naród” to konserwatywne pismo literackie wydawane w latach 1942-1944. Gdy za oknami szalała burza II wojny światowej, zakonspirowani autorzy dbali o zachowanie kultury polskiej. Wszystko to z wiarą wyrażoną słowami Cypriana K. Norwida, przyjętymi jako motto pisma: „Artysta jest organizatorem wyobraźni narodowej”. Po to, by naród przetrwał niemieckie obozy zagłady i sowieckie zniewolenie.

A więc wojna!

Kiedy piszę ten tekst, opinię publiczną rozgrzewa do czerwoności sprawa tak zwanej Margot. Jeżeli ktoś ostatnie miesiące przeleżał pod lodem, przypomnę, że chodzi o mężczyznę – lewackiego aktywistę Michała – który ogłosił się Małgorzatą (Margot), przez co stał się autorytetem lewicowo-liberalnych mediów i wszelkiej maści postępowców. 

Kultura, Kontrkultura czy antykultura?

Wszystko się zmienia. Kiedy piszę ten tekst, każdy dzień przynosi nowe szaleństwo. Przypomina mi się pierwszy numer naszego pisma z tekstem „Zanim wyleją się na ulicę…”, dotyczącym „czarnych marszy” — protestów w imię rzekomej wolności, czyli prawa do folgowania sobie i bezkarnego zabijania innego, w tym wypadku bardzo małego, człowieka.