Wielokrotnie słyszałem – i to do dziecka – że zadaję za dużo pytań. Zazwyczaj komuś. Teraz jednak spróbuję sam sobie odpowiedzieć na pytanie o tak zwany akcjonizm. A konkretnie o zbitkę dwóch wyrazów: „ekologiczny akcjonizm”.
Do telewizyjnego programu o wystawie poświęconej twórczości Andrzeja Wajdy redaktorzy Krzysztof Kłopotowski i Jakub Moroz wkroczyli: pierwszy w ciemnych okularach – oślepiony blaskiem wielkiego reżysera, drugi na klęczkach. Ten wstęp wiele powiedział zarówno o pozycji, jaką powszechnie zajmuje w naszej świadomości Wajda i jego twórczość, jak i o samej wystawie…
Co wiemy właściwie o młodej Szwedce? Tyle, ile zobaczymy na zdjęciach: dziewczynka z warkoczykami, w żółtym płaszczu przeciwdeszczowym i niebieskich sportowych butach (zestawienie tych barw nawiązuje do flagi szwedzkiej), siedząca na bruku i oparta o szary mur. Greta dosłownie żebrze o naszą uwagę – niczym współczesne wcielenie dziewczynki z zapałkami z baśni Andersena.
O tym, że plakaty, i do tego takie, a nie inne, zdecydowała w dużej mierze genetyka. Wojciech Korkuć jako wnuk Henryka Tomaszewskiego i syn Mieczysława Wasilewskiego – oczywiście w porządku akademickiej relacji mistrz-uczeń – jest bowiem z perspektywy swojej artystycznej formacji bezpośrednim spadkobiercą i kontynuatorem dziedzictwa Polskiej Szkoły Plakatu.